Risotto z grzybami

Po krótkiej przerwie Serce Karczocha wraca z nowym przepisem. Przypadkowo, znowu ryżowym, ale za to z innej części świata. Z Chin przenosimy się do ukochanej Italii i gotujemy risotto z grzybami.

Potrzebować będziemy:

100g masła
1 średnia, drobno posiekana cebula
350g ryży do risotto (np marki Kupiec)
1 szklanka białego wytrawnego wina
około 1 litr bulionu z kury lub wołowego
kilka prawdziwków
50g utartego drobno parmezanu
natka pietruszki
trochę oliwy

Przygotowujemy bulion. Ja ugotowałam rosół na różnych, mniej lubianych kawałkach ekologicznej kury (szyjka, skrzydełka itp) z dodatkiem włoszczyzny, 3 ziarenek ziela angielskiego i szczypty soli. Ale dla zapracowanych/leniwych/mniej wprawionych wystarczy rozpuszczenie 2 kostek rosołowych w litrze wrzącej wody.

Na płaskiej patelni na dużym ogniu podsmażamy pokrojone grzyby, mieszając co chwilę aby się nie przypaliły. Kiedy się zrumienią - odstawiamy na bok. Przypominam, że prawdziwków nie obgotowujemy przed smażeniem. Myjemy je zimną wodą i osuszamy. Jeśli nie macie prawdziwków, można dodać podgrzybki, ale potrawa będzie miała nieco inny smak. Podgrzybki obgotowujemy przed smażeniem.

Prawdziwki przed usmażeniem.

Na drugiej, głebokiej patelni roztapiamy masło i smażymy cebulę, aż będzie szklista. Wrzucamy ryż (surowy, suchy) i delikatnie mieszając drewnianą łyżką smażymy na średnim ogniu przez ok 3 minuty. Ryż wchłonie masło.

Ryż z cebulą przed dodaniem wina i bulionu.

Teraz czas na wino. Wlewamy szklankę i cały czas mieszając czekamy ok 2 minut, aż ryż wchłonie płyn. Rozpoczynamy dolewanie bulionu. Powoli, po małej chochelce dolewamy bulion do ryżu, caly czas delikatnie mieszając. Ten etap potrwa około 15-20 minut, należy tak więc rozłoży dolewanie bulionu, aby cały czas ryż był nawilżany małymi ilościami wywaru. Może się też okazać, że nie zużyjemy całego litra bulionu.
Mieszanie jest bardzo ważne, ponieważ dzięki temu z ryżu uwalnia się skrobia, co czyni risotto cudownie kremowym. Ponadto danie szybko się przypala.

Po około 15 minutach próbujemy ryż. Jeśli ziarenka są nabrzmiałe, ugotowane, ale niezbyt miękkie (nie powinna powstać papka, ziarna powinny zachować strukturę), możemy dodać grzyby i parmezan. Mieszamy, przykrywamy i odstawiamy na 2 minuty na bok. Po tym czasie dodajemy pietruszkę i nakładamy na talerze.

Klikając na zdjęcie, obejrzycie potrawę z bliska.

Risotto jest bardzo sycącym daniem. Przygotowana porcja wystarczy co najmniej dla 4 osób. Risotto można zamrozić, ale nie będzie już takie pyszne, jak podane tuż po ugotowaniu.

I jeszcze ciekawostka. Oto jak pięknie o risotto - potrawie dla Włochów kultowej, pisze w swojej książce Sekrety Włoskiej Kuchni Elena Kostioukovitch:

Risotto to gadatliwa potrawa. Przyrządzać risotto, znaczy rozmawiać. Przede wszystkim dlatego, że gotowanie risotta kończy się w chwili, gdy wygłodniali biesiadnicy już są, a nawet tłoczą się w pobliżu kuchni, żeby zamienić parę słów z kucharzem - który zresztą tylko na to czeka, gdyż stać nad garnkiem ryżu, bez przerwy mieszając i dolewając co trzy minuty parę łyżek rosołu, to rzecz doprawdy nudna. Nie ulega jednak wątpliwości, że przygotowywanie risotta jest też po trosze czynnością, która sprzyja filozoficznej zadumie. Długie i monotonne zajęcie nieuchronnie rozjaśnia nasze myśli. W tych cennych chwilach przyjaciele wymieniają przeróżne prawdy, a poeci tworzą arcydzieła. Podczas medytacji nad rondlem ryżu rodzą się też dzieła na jego temat. Historia literatury włoskiej jest ich pełna.

A więc życzę wybitnego risotto i jeszcze cenniejszych przemyśleń nad rondlem.